Na złym tropie

Powieść kryminalna Leeny Lehtolainen, w przekładzie Sebastiana Musielaka.

W kryminale, Na złym tropie, Finka Lehtolainen pozwoli nam uczestniczyć w śledztwie dotyczącym morderstw, które popełniono w środowisku sportowym. Światek sportowców, to hermetyczne środowisko, rządzące się własnymi prawami, a szeroka sieć powiązań polityczno-biznesowych, skutecznie zaciemnia i tak niezbyt jasny obraz działalności okołosportowych.

Zaczyna się niewinnie, bo oto na lokalnym zjeździe sportowców i działaczy, śmiercią gwałtowną ginie jeden z prominentów. A gdy do tego dodać pogróżki w przeróżnej formie, którymi nękana jest dziennikarka sportowa, sprawa oprze się o najwyższe rządzące czynniki w państwie fińskim i po przepychankach prawnych, do gry wróci była policjantka, Maria Kallio. Warto wspomnieć, że ta najlepsza w swoim kraju policjantka śledcza, po tragicznym zakończeniu pewnego dochodzenia, rezygnuje ze służby i przenosi się do cywila, by zająć się programem pomocy ofiarom przemocy domowej. 

Zbrodnia popełniona w tak zamkniętym środowisku, nie stwarza specjalnego pola manewru do poszukiwań mordercy na szeroką krajową fińską skalę. Ale autorka do tej niesłychanej zbrodni, dorzuca parę wątków, których zadaniem jest uatrakcyjnienie akcji i okaże się wtedy, że fabularnie, a jakże, dzieje się. Wychodzą na jaw brzydkie sprawy dopingu w sporcie zawodowym, poznamy ofiary przemocy domowej, dotykającej dzieci i dorosłych, a także pochylimy się nad niepełnosprawnością sportowców. Sporo tutaj zasygnalizowanych spraw, dotykających społeczeństwo fińskie, zgrabnie połączonych morderstwem i finałem, który oprócz przewidywalności, podkreślanej przez tych, którzy książkę czytali, ja dodałabym jeszcze, żenujący.

Oczywiście można się zachwycać tłem obyczajowym, wątkami z dziećmi i bez dzieci, pijaństwem i zbrodnią, dopingiem i finansowymi przekrętami. Ale jeśli mam być szczera, to mnie ta powieść wynudziła, a chwilami denerwowała. Pomijam już fińskie nazwiska, które są tak skomplikowane, że bohaterów rozróżniałam tylko po imionach.  Fabuła opiera się na rozmowach telefonicznych, zebraniach grupy policyjnej i beznadziejnych przesłuchaniach świadków. Słowa, hipotezy, hipotezy i słowa, a na końcu i tak mail załatwia sprawę. I Maria Kallio, najlepsza policjantka w Finlandii, a zachowująca się jak nowicjuszka.

Taka ciekawostka, Na złym tropie jest 10 i ostatnią powieścią Lehtolainen. Machamy do wydawnictwa, które dało czytelnikowi do rąk ostatnią książkę pisarki, przemyślnie chowając do szuflady kilka wcześniejszych. Jak wydawać, to z fantazją.

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s