13 dużych zielonych orzechów włoskich (najlepiej zerwać 24 czerwca) pokroić w cienkie plasterki, zalać 1/2 l spirytusu i jedną szklanką wódki, wsypać pół łyżeczki startej gałki muszkatołowej, dorzucić 2 laski kory cynamonowej, koniecznie miodu lipowego 10-20ml (dałam więcej) i te wszystkie wymieszane, a potem w szklanym słoju zamknięte ingrediencje, odstawić na 4-6 tygodni. Nie mieszać a energicznie wstrząsać raz na tydzień. Po tym czasie miksturę przecedzić do innego naczynia przez gęstą lnianą ściereczkę, lub 3-4 warstwową gazę. Do tej prawie nalewki dodać przestudzony syrop sporządzony z brązowego cukru (ujdzie też biały, ale w ostateczności) około 100-200g zagotowanego w 3/4 szklanki wody (im mniej wody, tym większa moc trunku). Ową mieszaninę odstawić na 3 tygodnie do sklarowania i potem przecedzić ostrożnie do butelek (wyszło mi dwie półlitrówki i prawie setka). Można degustować od razu, lub poczekać 3 miesiące, na jeszcze lepszy efekt. Nalewka jest przepyszna, pięknie pachnie i wspaniale wygląda w kieliszku, może też służyć jako znakomite lekarstwo na sensacje żołądkowe. Chwalę się
I dlaczego przepisy. Pasjami czytam książki kucharskie, blogi kulinarne, o programach telewizyjnych, traktujących o jedzeniu, nie wspominając. Sama jednak bardzo rzadko gotuję i piekę, kiedy więc zdarzy mi się coś popełnić i wyjdzie pyszne, lubię się pochwalić. Dlatego wymyśliłam, że skoro już tak czytam i oglądam i jeśli z fajnego przepisu uda mi się coś smacznego przyrządzić, nieskromnie ogłoszę to wszem i wobec. Jaka będzie częstotliwość takich notek, zależeć będzie od moich chęci, ale z pewnością, od czasu do czasu coś zjemy i czegoś się napijemy.
Nalewkę sporządziłam na podstawie przepisu pani Barbary z Warszawy, który umieszczony został w książce „Nasze Przysmaki, Beata Pawlikowska i słuchacze Radia Zet„.
Jane Doe z offu 