Sejf 3. Gniazdo kruka

sejf 3 gniazdo kruka tomasz sekielskiPowieść sensacyjna Tomasza Sekielskiego

Bohaterowie są zmęczeni i chorzy. Ci z pierwszych stron gazet i z problemami psychicznymi są hospitalizowani w Tworkach, a przed oblicze wysokiego sądu dowożeni są przez oddział antyterrorystyczny. Wśród nich odnajdziemy dziennikarza Artura Solskiego, bohatera „Sejfu” i „Obrazu kontrolnego„. To od niego zaczyna się afera, rozpisana na 3 tomy, w których służby specjalne, korupcja na najwyższych szczeblach władzy oraz wizja zdobycia niewyobrażalnych pieniędzy i kompromitujących dokumentów generują krwawy ciąg zdarzeń.

W „Gnieździe kruka” na pierwszy plan wysuną się ludzie ze służb specjalnych i ludzie rządzący III RP. Misternie knuta intryga przez liczące się postaci ma dwa cele, odnaleźć i zneutralizować Kruka – agenta obcego wywiadu, który od lat nadaje z polskiego ośrodka władzy i odnaleźć skrzynie, których zawartość da znalazcy niemal nieograniczoną władzę. Rozpoczyna się bezpardonowa gra, do której po kolei wchodzą ludzie, o których nikt nie powie, że są mili.Tutaj nie znajdziemy bohatera, za którego będziemy trzymać kciuki, któremu pokibicujemy.

Z całą pewnością „Gniazdo kruka” to dynamiczna i pełna niespodziewanych zwrotów powieść. W trakcie lektury, wciąż dopasowujemy zastane książkowe sytuacje do tych prawdziwych, dziejących się tu i teraz na naszym polskim poletku. Arogancja i bezwzględność ludzi u władzy, gry i manipulacje w wykonaniu ludzi świetnie wyszkolonych do tego oraz pazerność i chciwość jako znak rozpoznawczy polskich elit.

Sekielski, znając z autopsji świat, który opisuje, sprawia, że zaczynamy czuć się niepewnie. Czytamy i słyszymy przecież o polskim piekiełku, powiązaniach gangstersko-biznesowych i służbach specjalnych, którymi niedługo dzieci w przedszkolu będzie się straszyć. I w „Gnieździe kruka” to wszystko jest, ponure i straszne – kto wie, może i prawdziwe.

Trzecia część Sejfu się kończy, wszystko zostało powiedziane, trochę rzeczy przemilczane i ukryte w archiwach służb specjalnych. Wolałabym, aby już tak zostało, mimo lekko uchylonej furtki, dającej możliwość kontynuacji.

Warto.

//

 

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s