Tłumaczenie: Paweł Korombel
Dwie rodziny i dwa spojrzenia na pewną sytuację, która żywotnie dotyka obie strony. Ale najpierw jest książka. Książka, która w tajemniczy sposób materializuje się na nocnym stoliku Catherine, bohaterki rodziny pierwszej. Niby nic, ale kiedy adresatka przesyłki zgłębia jej treść, już wie, że tajemnica skrywana przez nią od dwóch dekad, ujrzała właśnie światło dzienne. Nie wie, kto i dlaczego napisał powieść, w której zdarzenia i osoby dramatu, jako żywo przypominają ją samą i jej synka. Rozumie, że minął czas darowany i pora zapłacić rachunek.
Stephen, mąż i ojciec, bohater rodziny drugiej, emerytowany nauczyciel i niespełniony pisarz. Rozgoryczony na zgotowany mu los pragnie tylko zemsty, gdy w jego ręce trafia pewna książka i kilka zdjęć. Już wie co ma zrobić, długofalowy plan krystalizuje się w najmniejszym szczególe. Podobno zemsta jest rozkoszą bogów, on nie czuje się jak bóg.Oto rozpoczyna się śmiertelny taniec Catherine i Stephena, którego pierwsze akordy wybrzmiały 20 lat temu i na zawsze zmieniły życie rodzin Ravenskroft i Brigstocke.
Debiut pisarski Renee Knight myślę, że jest udany. Mimo łopatologicznego prezentowania faktów i postaci wyjątkowo nieprzyjemnych i prostackich słów i uczynków. Mimo braku wrażliwości i czułości bohaterów, chęci porozumienia i zrozumienia drugiej strony, wśród zainteresowanych stron dominuje biel z czernią, w ferworze przepychanek zmieniająca strony. Ale już interesujący i dający dużo do myślenia jest portret małżeństw i ich długoletniego pożycia. Nigdy nie wiadomo do końca z kim tak naprawdę się wiążemy, bo wystarczy drobna manipulacja, plotka czy insynuacja, by z mozołem budowane życie zamienić w ruinę. Sporo emocji, kilka przyzwoitych twistów i za szybki finał.
Uważajmy więc z kim się zadajemy i z kim rozmawiamy, zawsze miejmy oczy naokoło głowy, bo nigdy nie wiadomo…
//
Jane Doe z offu 