Tłumaczenie: Katarzyna Maciejczyk
Zaczyna się bardzo kameralnie w motelu na obrzeżach bezimiennego miasteczka, którego lokalizacji nie poznamy do końca. Oto w w wynajętym pokoju leży postrzelony młody człowiek, obok niego zaś, torba z pieniędzmi. Życie ratuje mu starszy lekarz i w ten sposób dwaj obcy sobie ludzie muszą poszukać bardziej bezpiecznego schronienia. Jeden ucieka przed okradzionymi wspólnikami, drugi przed wymiarem sprawiedliwości. Za pewien czas do tego niedobranego tandemu dołączy, na razie na odległość, ten trzeci.
Trudno sklasyfikować tę powieść jako kryminał noir, sensację, czy thriller. A jednak trup się ściele, trwa wyścig z czasem o życie, odzyskanie ukradzionych pieniędzy i próbę zrozumienia sytuacji, w jakiej każdy z bohaterów się znalazł. Gęsta, mroczna opowieść o trójce facetów, którzy, oprócz marnego życia, nie mają już nic na sprzedaż. Spotkamy też kilkoro statystów, ale oni tylko nadadzą opowiadanej historii większej dramaturgii. Bo posępność i beznadzieja tkwi w każdym z trzech bohaterów. To, kim każdy z nich mógłby być, jak przypadek pokierował życiem w tę, a nie w inną stronę, oraz alternatywy i próby oszacowania, co by było gdyby… wzbudza w nas na początku sympatię do każdego z nich. Z biegiem czasu nasz stosunek do tej trójki ulega początkowo nieznacznej zmianie, by na koniec zmienić się w jawną niechęć i wrogość. Nie pomagają też ponure krajobrazy, pustka, cisza, wszechobecny brud i absurdalność całej tej sytuacji. Womersley świetnie się spisał. Oszczędność słowa, tylko niezbędne a treściwe dialogi mają dużą siłę rażenia.
Bardzo dobra.
//
Jane Doe z offu 