27 Śmierci Toby’ego Obeda – Joanna Gierak-Onoszko

Jak z Bogiem na ustach i krucyfiksem w ręku stworzyć piekło na ziemi dla 150 000 tysięcy dzieci rdzennych mieszkańców Kanady? Otóż potrzebny jest hojny rząd federalny kraju klonowego liścia i wyjątkowo chętny do tego „bożego” dzieła wynaradawiania Kościół Katolicki.

Rządowe szkoły z internatami, zarządzane przez księży i zakonnice, droga przez piekło dla tysięcy dzieci, odbieranych rodzicom siłą lub propozycją nie do odrzucenia. Lata terroru psychicznego i fizycznego, również seksualnego. Nie da się spokojnie opisać tortur, jakich ludzie w sutannach i habitach dopuszczali się wobec dzieci. Dziecięce krzesła elektryczne, katowanie pejczami, gwałty, głód i bezimienna śmierć. Bo dzieci w tych szkołach z internatami, traciły swoje imiona i nazwiska, w zamian otrzymując numer. Ci, którym udało się przetrwać kanadyjskie szkoły z internatem (ostatnią zamknięto w 1996 roku), mówią o sobie ocaleńcy.

Kanada zaledwie od kilku lat mierzy się z prawdą o Narodach Pierwszych i krzywdzie nie do naprawienia, jaka w świetle prawa została im wyrządzona. Premier Justin Trudeau przeprasza, rząd wypłaca odszkodowania, które przeliczane jest wg punktów za doznane krzywdy. Białe pokolenia Kanadyjczyków usiłują zmierzyć się z czymś, co jest nie do pogodzenia i naprawienia, a ocaleńcy przyjmując finansowe rekompensaty, wiedzą, że całe pokolenia zostały wykorzenione ze swoich ziem, tradycji i rodziny.

To wstrząsająca historia o okrucieństwie, które wciąż pozostaje nierozliczone i wiele się robi, by takie pozostało. To o bezkarności Kościoła Katolickiego, który milczy i nie poczuwa się do odpowiedzialności. To wreszcie opowieść o ocaleńcach, którzy nie potrafią odnaleźć się we własnym kraju, ponieważ rany, jakie im zadano, rozlewają się na całe pokolenia. To świadectwo o Narodach Pierwszych, którzy za pomoc, jaką udzielili pierwszym białym przybywającym do Ameryki Północnej, otrzymali niewyobrażalnie okrutną zapłatę.

Trzeba.